Status instytucji nadawczych

Formy i podmioty kontroli instytucji nadawczych

3.Społeczne pożytki z działania instytucji nadawczychRealna wartość doktryny medialnej zależy od tego „kto za nią stoi” –jaka siła społeczna, polityczna czy ekonomiczna dąży do jej realizacji (włączenia w porządek konstytucyjny).

Media masowe w demokratycznym systemie politycznym:

Doktryna wolności słowa

1. Człowiek jest istotą rozumną (rozsądną) –posiada wrodzoną zdolność odróżniania prawdy od fałszu, dobra od zła, piękna od brzydoty; nikt, zwłaszcza państwo nie może decydować za niego, państwo ma mu stworzyćwarunki swobodnego wyboru (laissez faire).

2. Wolne media jako „wolny rynek idei” (sfera publiczna) –przestrzeń gdzie każdy może swobodnie wyrażać swoje poglądy oraz zapoznać się z poglądami innych i dokonać swobodnego wyboru, które z proponowanych rozwiązań są najlepsze (wolne media jako forum pluralizmu politycznego i światopoglądowego);

3.Wolne media jako „pies łańcuchowy demokracji” -strzegą demokracji i praw obywatelskich przed samowola władzy i wynaturzeniami polityków i urzędników (korupcja, nepotyzm, arogancja, znieczulica, biurokracja, itp..)(wolne media jako czwarta władza lub czwarty stan

4. Granice wolności mediów –ochrona: sfery prywatności, reputacji i dobrego imienia, porządku publicznego i bezpieczeństwa państwa, tajemnicy państwowej; zwalczanie –obsceniczności, pornografii.

(1) Okoliczności podważające zasadność doktryny liberalnej w sferze mediów:

1.Techniczny i ekonomiczny rozwój mediów uczynił z nich potężny czynnik wpływu na społeczeństwo (silniejszy niż władza państwowa)

2.Media kierują się bardziej interesem prywatnym (żądzą zysku) niż interesem publicznym

3.Człowiek nie jest istotą w pełni rozumną, jest podatny na wpływy i manipulacje

4.Profesjonalizacja zawodów medialnych (dziennikarzy) wymaga oparcia ich działania na standardach zawodowych i etycznych.

(2) Założenia doktryny „społecznej odpowiedzialności” mediów

1. Każdemu prawu musi odpowiadać określony obowiązek; wolności mediów -Ich odpowiedzialność (wobec społeczeństwa)

2. Zasadą działania mediów odpowiedzialnych jest samoregulacja –oparcie się na dobrowolnie przyjętych zobowiązaniach etycznych (kodeksach)

3. Państwo może wkroczyć (podjąć regulację) tylko wtedy, gdy zawodzi samoregulacja, jednak powinno tworzyć ramy prawne działania mediów, (z uwzględnieniem ich charakteru i specyfiki instytucji nadawczych).

4. Podstawą określania zobowiązań nadawcy oraz zgłaszania wobec mediówroszczeń ze strony różnych grup, środowisk czy instytucji jest interespubliczny (interes społeczny, dobro ogółu, itp.)

(3) Konstrukcja kategorii „społeczna odpowiedzialność”:

1.Podmiot i zobowiązania (normy działania) -każda instytucja nadawcza (i twórcy przekazów) ma określone powinności na rzecz społeczeństwa (lub jego części). które odpowiadają słusznym oczekiwaniom odbiorców i są uznawane przez nadawcę.

2.Związek przyczynowo-skutkowy –każde działania nadawcy powodują określone skutki wśród odbiorców i społeczeństwa (zgodne lub niezgodne z powinnościami mediów i oczekiwaniami odbiorców).

3.Publiczna kontrola działania mediów –poszczególni odbiorcy, ich grupy, orga-nizacje obywatelskie, instytucje społeczne i organy władzy publicznej obserwują media i wskazują działania (lub zaniechania) naruszające uznane zobowiązania

4.Samoregulacja i egzekwowanie odpowiedzialności –nadawcy korygują swoje działania dostosowując je do uznanych zobowiązań, a gdy tego nie czynią uzasadniają ingerencje władzy publicznej dyscyplinującej media (regulator krajowy, np.. KRRiT, sądy)

18. Konwergencja mediów

Konwergencja (łac. convergere, zbierać się, upodabniać się) – wiele procesów obejmujących kojarzenie zjawisk znajdujących się na pograniczu działów telekomunikacji, informatyki i multimediów.

Przykłady:

• łączny przekaz głosu z danymi,

• integracja przekazów głosu przez różne sieci (VoIP, VoFR, VoATM),

• współistnienie komutacji łączy z komutacją pakietów,

• współdziałanie telefonu z komputerem (CTI),

• integracja sieci lokalnych z rozległymi itd.

Konwergencja to zjawisko dotyczące mediów, kultury itd. Wyróżnia się konwergencję mimetyczną i mimikryczną, Mimetyczna to upodabnianie sie form przekazu w mediach tradycyjnych do form przekazu w mediach nowoczesnych (Internet, TV), a mimikryczna to proces odwrotny.

Co to jest perswazja i manipulacja? Media a polityka

Manipulacja językowa – forma zamierzonego i intencjonalnego działania komunikatem tekstowym, mającego na celu wywarcie korzystnego dla manipulatora wpływu na osobę lub grupę. Manipulacja dotyczy jednak bardziej relacji między nadawcą i odbiorcą, nie zaś użytych środków jako takich. Działania manipulacyjne są ukryte dla świadomości odbiorcy.

Najczęstszymi środkami językowymi wykorzystywanymi do manipulacji językowej są:

• wyrazy wartościujące

• formy pierwszej osoby liczby mnogiej wprowadzane do tekstu w celu wywołania wrażenia tożsamości nadawcy i odbiorcy

• wyrazy zawierające pozytywną ocenę odbiorcy, które poprzedzają przekazywany komunikat

• wypowiedzi tak zbudowane, że nie da się im zaprzeczyć i przez to wydają się zawsze prawdziwe

• mówienie między wierszami

• eufemizmy

• zmienianie znaczenia wyrazów

Należy pamiętać, iż niemal wszystko może zostać uznane za manipulacyjne. Termin ten jest silnie pejoratywny i oparty na subiektywnym odczuciu, w związku z czym brak w nim naukowości.

10 technik manipulacyjnych:

1. Selekcja faktów, czyli fragmentacja

• Polegająca na dobieraniu tylko takich faktów, które pasują do założonej przez nadawcę tezy. Najczęściej wobec zarzutów i bagatelizują znaczenie pomijanych faktów. Odmianą tej techniki jest pomijanie kontekstu lub jego dorabianie.

Pozorny obiektywizm

• Dziennikarz za pomocą tej techniki eksponuje pewne fakty w rozbudowanym nagłówku i w pierwszym rozwinięciu (lid), a inne równie ważne, ale dla siebie niewygodne podaje

w dalszej kolejności albo na końcu wypowiedzi i w sposób skrótowy. Tak więc pozornie tekst odzwierciedla rzeczywistość, ale autor z góry zakłada i liczy na to, że tylko początek dotrze do odbiorcy. Jak wykazują badania, przeciętny nabywca dzienników nie jest cierpliwy ani skrupulatny, skupia swoją uwagę na nagłówkach i pierwszych fragmentach wiadomości i z nich głównie czerpie wiedzę. Z badań Instytutu Poyntera wynika, że tylko 62% czytelników gazet informacyjnych doczytuje teksty do końca. W wypadku tabloidów jeszcze mniej, bo 57%.

3. Kreacja faktów

• Autor na podstawie subiektywnego i wybiórczego zestawienia informacji i okoliczności potwierdzonych rzekomo przez anonimowe źródła tworzy nowy fakt lub ich sekwencję. Żeby uchronić się przed zarzutem mistyfikacji, dziennikarz powołuje się na informatorów, którzy zastrzegają sobie pełną anonimowość. Autorzy mogą także tworzyć tzw. faktoidy. Są to twierdzenia niepoparte żadnymi dowodami, zwykle dlatego, że albo fakt jest nieprawdziwy, albo takich dowodów nie można uznać.

Что способствует осуществлению желаний? Стопроцентная, непоколебимая уверенность в своем...

Что вызывает тренды на фондовых и товарных рынках Объяснение теории грузового поезда Первые 17 лет моих рыночных исследований сводились к попыткам вычис­лить, когда этот...

ЧТО ПРОИСХОДИТ ВО ВЗРОСЛОЙ ЖИЗНИ? Если вы все еще «неправильно» связаны с матерью, вы избегаете отделения и независимого взрослого существования...

Что делать, если нет взаимности? А теперь спустимся с небес на землю. Приземлились? Продолжаем разговор...

Не нашли то, что искали? Воспользуйтесь поиском гугл на сайте: