|
|
Pismo jako technika i medium ⇐ ПредыдущаяСтр 6 из 6 Jest takim samym medium komunikacyjnym jak TV, kino czy film. Jest pewną techniką (wspomaga posługiwanie się jakimś narzędziem, w połączeniu z umiejętnością pisania).
Szczególna pozycja pisma ma 2 źródła:
• pragmatyczne - pismo to postęp społeczny • teologiczne - pozycja Biblii- tekstem założycielskim jest słowo pisane. Zapisanie tekstu pozwala na interpretacje, w naszej kulturze Bóg mówi do człowieka za pomocą pisma, tekst jest zamknięty. Stan niepiśmiennictwa uważany jest za deficyt, ułomność. Tymczasem na świecie jest ok.3000 języków a tylko koło 80 z nich posiada literaturę. Mowa ustna ma mniejsza rangę niż mowa pisma. Kultury, które nie znają techniki pisania nie myślą, że może być im ono potrzebne. np. koń to deficytowy samochód, ale z punktu widzenia właściciela konia nie jest on wcale deficytowy. Tekst od tkania- tkanina, tekst jest czymś ograniczonym, ma początek i koniec. W kulturze niepiśmiennej istnieje wiele rożnych dialektów, u nas są to np. wyliczanki wśród małych niepiśmiennych dzieci- maja różne wersje. Analiza i krytyka pisma • Platon: „Pismo to nie lekarstwo na pamięć, to proteza pamięci, mądrość pochodząca z pisma to mądrość niepraktyczna, pozorna”. • Niepamięć, środek na przypominanie sobie. Pismo stoi w opozycji do pamięci. • mądrość, którą daje pismo jest inna niż mądrość praktyczna, • obfitość książek czyni ludzi mniej chętnych do czytania. • pismo jest najbardziej niebezpieczne z 3 wynalazków(druk, pismo, komp.) • Przeniesienie mowy słyszanej na pismo widziane zmienia myślenie człowieka. • nie towarzyszy nam od zawsze, pojawiło się 1,5 tys. lat temu, a ludzie żyją 5000lat. Alfabet wyleziono półtora tysiąca lat temu. Było to pomysł fenicki, reszta alfabetów oparta jest na nim. Jeden znak = jedna głoska. A poszczególne znaki nie oddają pojęć. Za pomocą dwudziestu znaków możemy zapisać dowolne pojęcia. • Rozwój pisma to rozwój cywilizacji, dzięki niemu możemy mieć władze i bogactwo • pismo oddziela nadawcę od odbiorcy, czas pomiędzy myśleniem, napisaniem a czytaniem • dystansuje nadawcę od samego siebie, być może świadomość samego siebie, łączy się z wynalezieniem pisma. • Pismo umożliwia kodyfikację języka Druk • nie jest ściśle związany z pismem • druk sprawia że czytanie jest proste • Rozpowszechnia się czytanie w myśli, wcześniej czytano tylko na głos • pismo zostaje rozszerzone, tytuły akapity, przestrzeń typograficzna, pojawiają się słowniki, prywatne pamiętniki • wiek XIX wynalazki i postępy w przemyśle drukarskim • Prasa rotacyjna, maszyny linotypowe, • Produkcja taniego papieru, bez stosowania szmat. • Dynamicznie rosną nakłady książek, do wieku XVIII nakłady te <2000 w XIX w. już 50000 • Literatura związana z prasą, wydawana w odcinkach • taśmowy tryb produkcji • mówi się że funkcją tego rozwoju było powstanie nacjonalizmów, wytwarzanie narodów.
32. Historia mediów – radio, telewizja, internet. Radio: Za wynalazcę radia uważa się powszechnie Guglielmo Marconiego.
- rozpoczął doświadczenia z przesyłaniem i odbiorem fal radiowych w roku 1894.
– uzyskał we wrześniu 1895 roku łączność radiową na odległość 1 kilometra.
- 27 lipca 1896 roku zainstalowano sprzęt nadawczy na dachu Poczty Głównej w Londynie. Odbiornik z drukarką Morse'a umieszczono na dachu odległego o kilometr budynku. Sam Guglielmo operował kluczem telegraficznym, a widzowie przy drukarce mogli odczytać przekazywany tekst. Zdarzenie to uznane zostało za pierwszą publiczną próbę radia.
- Następnie, w roku 1899 odbyła się próba przekazu sygnału przez kanał La Manche.
- Jeszcze później, w roku 1901 przekazano wiadomość przez Ocean Atlantycki z Kanady do Anglii.
- Pierwszym sygnałem, który przesłano przez Atlantyk była litera "S" alfabetu Morse'a.
Konkurentami do tytułu wynalazcy byli także serbski inżynier i wynalazca Nikola Tesla oraz rosyjski fizyk Aleksandr Popow.
W 1943 Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych przyznał prawa patentowe Tesli.
- Rozprawa rozstrzygnęła się po śmierci wynalazcy, przez co powszechnie za twórcę radia uznaje się Marconiego, mimo iż przyznał się on do wykorzystania wcześniejszych prac Tesli w zbudowaniu radia. - Tesla opracował konstrukcję cewki wysokonapięciowej, wysyłającej silne fale elektromagnetyczne i zaczął pracować nad urządzeniem, które mogłoby te fale odbierać. - Jego patent na urządzenie do przesyłania i odbioru fal elektromagnetycznych był gotowy w 1900 roku, jednak ubiegł go w tym o kilka dni Marconi. - Tesla walczył z Marconim o patent na radio, dowodząc, że jego wynalazek stosuje bez jego zgody wcześniej opatentowaną przez siebie cewkę, ale długie procesowanie się doprowadziło Teslę do bankructwa. - Ostatecznie dobił go fakt przyznania Marconiemu nagrody Nobla za skonstruowanie radia, mimo iż korzystał on przy tym z teorii stworzonych przez Teslę. - Ironią losu jest to, że ostatecznie odwołanie Nikoli Tesli w sprawie patentu na radio do sądu najwyższego USA zostało wygrane już po jego śmierci w 1943 roku.
33. Politainment. Edutainment, konwergencja mediów
• Politainment Nowy gatunek dziennikarski w postaci politainmentu (polityka i entertainment lub infotainment), polega on na łączeniu polityki z rozrywką w postaci medialnego ‘zaplątania’ aktorów politycznych, spraw, tematów i procesów z kulturą popularną i rozrywką.
• Edutainment Możemy wyróżnić edutainment w węższym i szerszym znaczeniu. Edutainment w węższym znaczeniu to wszelkie działania łączące edukację z rozrywką, które wykorzystują środki masowego przekazu jako podstawowy kanał komunikacji z odbiorcą. Nadawca przekazuje tu określone treści edukacyjne całkowicie ukrywając je w programie rozrywkowym albo też wkomponowuje specjalnie przygotowane „lekcje” w format popularnych programów rozrywkowych, np. teleturniejów i quizów telewizyjnych, seriali, gier komputerowych lub video, filmów, muzyki, stron internetowych i portali, prezentacji multimedialnych, itp. W szerszym znaczeniu możemy mówić o wszelkich formach działań podejmowanych przez jednostki lub organizacje, które zaprojektowane są w celach edukacyjnych i wykorzystują określoną formę rozrywki, aby przekazać konkretne treści edukacyjne zdefiniowanej grupie odbiorców. W tym znaczeniu Edutainment to także przedstawienie teatralne zwracające uwagę na problem AIDS, warsztaty uczące młodzież sztuki filmowej, Festiwal Nauki, czy znane produkcje kinowe jak „Mikrokosmos (film)” czy „Makrokosmos – Podniebny taniec”. To, czy coś jest edutainment, zależy przede wszystkim od inicjatora tego działania - od jego decyzji zależy, czy program rozrywkowy będzie pełnił funkcje wyłącznie rozrywkowe, czy też pod formą rozrywki przekazywał będzie jego odbiorcom określony zasób wiedzy lub umiejętności. W kontekście edutainment forma rozrywki czy zabawy nie może być uznana za rzecz mającą szczególną wartość dla procesu edukacji, jeśli te formy nie wspierają procesu uczenia się. Z drugiej strony, nie każdy program edutainment musi być śmieszny, czy zabawny, żeby pełnić funkcje rozrywkowe – wystarczy, że jest on interesujący (atrakcyjny) dla odbiorcy.
• Konwergencja mediów
Pojęcie konwergencji w encyklopediach i słownikach występuje przy okazji zagadnień socjologicznych, politologicznych i biologicznych. W Słowniku Wyrazów Obcych i Zwrotów Obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego pod hasłem Konwergencja możemy przeczytać: „zbieżność; biol. podobieństwo cech u organizmów z różnych grup systematycznych, wynikające nie z pokrewieństwa, lecz z przystosowania się do podobnych warunków życia; podobieństwo wytworów kulturowych, powstałych niezależnie od siebie u różnych ludów.” Słowo konwergencja pojawia się coraz częściej jako określenie dotyczące zjawisk zachodzących we współczesnych mediach, informatyce i telekomunikacji. Określa się tym mianem upodobnianie się urządzeń, które zaczynają pełnić podobne funkcje, choć pierwotnie nie były ze sobą technicznie spokrewnione.
Konwergencja jest rezultatem cyfrowej rewolucji i przenikania się różnych sektorów rynku: § telekomunikacyjnego, § mediów § informatycznego.
Zdaniem Franciszka Kamińskiego siłami napędowymi konwergencji są: § Internet; § biznes elektroniczny (e-business); § szybki rozwój aplikacji informatycznych i multimedialnych; § wzrost mocy obliczeniowej komputerów i spadek ich cen.
Kamiński wyróżnia kilka rodzajów konwergencji: § techniczną; § transmisyjną; § rynkową § produktów § usług;
Zdaniem Kamińskiego, konwergencja techniczna polega na wytwarzaniu i udostępnianiu produktów o zbliżonych pewnych cechach użytkowych oraz prowadzenie tradycyjnej działalności gospodarczej o zbliżonym do telekomunikacji, mediów elektronicznych lub informatyki profilu przy użyciu mediów elektronicznych. Takim zbliżonym do działalności mediów elektronicznych przedsięwzięciem jest wydawanie prasy drukowanej, która dzięki Internetowi jest dostępna także przez medium elektroniczne przez co bierze udział w zjawisku konwergencji. Internet może też być wykorzystywany do transmisji programów rozgłośni radiowych i telewizyjnych, których sygnał jest emitowany tradycyjnie lub transmisji realizowanych specjalnie dla użytkowników globalnej sieci. Jednym z najbardziej kontrowersyjnych przykładów konwergencji jest „telefonia Internetowa” czyli możliwość prowadzenia rozmów przez sieć Internet, gdzie głos przesyłany jest w postaci minipakietów danych. Rozwój techniki wymusza w tym obszarze nowe regulacje prawne. Pojawia się wątpliwość, czy traktować taką usługę jako telekomunikacyjną czy Intenetową. Innym przykładem konwergencji jest wykorzystywanie Internetu do przekazywania faksów.
Kamiński spodziewa się, że konwergencja w przyszłości może spowodować następujące zmiany: § powstanie usług ukierunkowanych na specyficzne, indywidualne potrzeby użytkowników § w sieciach telekomunikacyjnych ruch teleinformatyczny będzie dominował nad rozmowami telefonicznymi; § Internet będzie nowym środkiem przekazywana głosu i rozmów telefonicznych; § telefonia komórkowa (wzbogacona o funkcje komunikacji tekstowej i przeglądania Internetu) może zdominować telefonię stacjonarną.
34. Kody kulturowe i ich znaczenie dla mediów Kod kulturowy jest znaczeniem, jakie nieświadomie przypisujemy danej rzeczy. Inaczej mówiąc, jest to ogólna definicja tego, jak w danej kulturze jest postrzegane dane zjawisko lub obiekt. Kody kulturowe mają ogromne znacznie w marketingu, ponieważ nakładają się na osobiste doświadczenia odbiorców i kształtują osobiste znaczenie produktu.
Otóż, drodzy PT Czytelnicy, istnieje również rodzaj "kodu ubraniowego", czyli jak się kto ma ubrać na różne okazje. Jedni to wiedzą, bo wynieśli z domu, inni uczą się pracowicie, jeszcze inni myślą, że wiedzą i wychodzą na prostaków. W takiej na przykład Europie ten kod jest bardzo podobny i od razu ludzie się po tym rozpoznają. Znaczy się, kto z tzw. dobrego domu, a kto cham i prostak. Ten kod obowiązuje zawsze i w każdej sytuacji, a już zwłaszcza obowiązuje osoby oficjalne w sytuacjach oficjalnych. Ale żeby nie było za trudne, to podam na przykładach. Odsłona pierwsza, czyli poseł Hofman u Karnowskich w Uważam Rze. Otóż, co on ma na sobie, nasz poseł kochany? Ma on garnitur w kolorze blue, co samo z siebie jest już koszmarem. Do tego ma niebieski krawat! Marynarka ciut przyciasna, za to wypchane kieszenie spodni. No i buty.....BRĄZOWE!!! No i tu, prawda, mamy do czynienia z klasycznym twórczym rozwojem modelu ala PRL, sekretarz POP w gminie Kozia Kupa. Co prawda fiolet garnituru zastąpiono bluesem, ale już reszta pasuje idealnie, zwłaszcza buty. Trzeba dodać uczciwie, że w kwestii butów bracia Karnowscy są na tym samym poziomie wtajemniczenia. Luuuudzie! Nigdy, przenigdy żaden kulturalny facet nie włoży brązowych butów do niczego, co przypomina garnitur poza tzw. stylem angielskim, do tego utrzymanym w brązach i zieleniach! Zapamiętajcie to na zawsze, będziecie mi wdzięczni! Jedyny dopuszczalny "brąz" do innego koloru i stylu wygląda na przykład tak: i może być używany tylko przez znawców stylu – reszta czarne i koniec! Bo inaczej straszna wiocha... I dlatego wywiad z Hofmanem został na S24 zjechany przez osoby nawet dość życzliwe, chociaż to, co mówił, wcale nie było głupie. Ale jak on wyglądał!!! No to idźmy na wyższe półki – nasza pani Prezydentowa: Ja już z litości nie pokażę innych obrazków – tutaj pozornie podobna stylizacja, ta pani z lewej to królowa Norwegii. Niby to samo, ale totalnie nie to samo!! Po pierwsze – dama z Norwegii ma żakiet i biżuterię dobraną tak, żeby zasłaniać, a nie odsłaniać - to oczywiste, że mankamenty urody trzeba korygować i wyciszać, a nie podkreślać. U Norweżki wzrok przyciągają eleganckie klapy świetnie uszytego żakietu i piękny kapelusz. Nasza ma wyeksponowany brzydki dekolt, podkreślony zapięciem potężny biust i idiotyczny, nie pasujący ani kształtem ani kolorem czarny kapelusz. To i tak bardzo dobre zdjęcie, na innych prezydentowa występuję w czymś takim, czego już opisać nie sposób, np. białe pantofle do czarnej garsonki, albo obcisła, lepiąca się na udach spódnica. I mówię o zdjęciach oficjalnych, nie o żadnych tam fotkach paparazzi z życia prywatnego. Zresztą porównajcie sobie, tu z królową Szwecji – buty, kostium, uczesanie, sposób stania. Widzicie tę apaszkę na szyi i toczek na głowie królowej? I jak ona nosi torebkę? No właśnie! Obawiam się, ze mimo radosnych pokrzykiwań niejakiego Żalka, czy jak mu tam - ta pani na królową się nie nadaje, gołym okiem widać, skąd pochodzi – niestety.. No właśnie – nie na darmo mówi się, ze frak leży dobrze dopiero w trzecim pokoleniu. I nie ma zmiłuj, tego nie da się podrobić. 35. Co to jest i czym się zajmuje antropologia kulturowa Antropologia kulturowa, dziedzina nauki badająca kulturotwórcze i kulturowe aspekty społecznej egzystencji człowieka. Wyspecjalizowany dział antropologii, korzystający z dorobku psychologii, językoznawstwa, historii, archeologii, socjologii, religioznawstwa, filozofii oraz różnych nauk społecznych. Skupia się na poszukiwaniu ogólnych teorii tłumaczących zarówno kulturę ludzką w ogóle, jak i kultury poszczególnych ludów w całej ich różnorodności. W tym celu bada kulturę jako całość rządzącą się określonymi prawidłami, a także tworzące ją elementy: zwyczaje i wzorce zachowań, hierarchie wartości, normy, systemy pokrewieństwa i podziałów społecznych, wierzenia, instytucje, urzędy, struktury władzy itp., starając się opisać ich naturę wewnętrzną oraz wzajemne związki genetyczne i strukturalne. 36. Poprawność i prawda w mediach. Media a etyka. Zasady Karty Etycznej Mediów:
• Zasada Prawdy – co znaczy, że wydawcy, dziennikarze, producenci i nadawcy dokładają wszelkich starań, aby przekazywane informacje były zgodne z prawda, sumiennie i bez zniekształceń relacjonują fakty w ich właściwym kontekście, a w razie rozpowszechniania błędnej informacji niezwłocznie dokonują sprostowania. • Zasada obiektywizmu – Co znaczy, że autor przedstawia rzeczywistość niezależnie od swoich poglądów, rzetelnie relacjonuje różne punkty widzenia. • Zasada oddzielania informacji od komentarza – co znaczy, że wypowiedź ma umożliwiać odbiorcy odróżnienie faktów od opinii i poglądów. • Zasada uczciwości – co oznacza działanie w zgodzie z własnym sumieniem, nieuleganie wpływom, a także nieprzekupność, odmowę działania niezgodnego z przekonaniami. • Zasada szacunku i tolerancji – czyli poszanowania ludzkiej godności, praw, dóbr osobistych, a szczególnie prywatności i dobrego imienia. • Zasada pierwszeństwa dobra odbiorcy – co znaczy, że podstawowe prawa czytelników, widzów i słuchaczy są nadrzędne wobec redakcji, dziennikarzy, wydawców, producentów i nadawców. • Zasada wolności i odpowiedzialności – co znaczy, że wolność mediów nakłada na nich odpowiedzialność za treść i formę przekazu oraz wynikające z nich konsekwencje. 10 Etycznych przykazań dla mediów: • uczciwość • szacunek dla innych • grzeczność • fair play • umiejętność wybaczania • punktualność • unikanie przemocy • cierpliwość • lojalność • dyscyplina   Что будет с Землей, если ось ее сместится на 6666 км? Что будет с Землей? - задался я вопросом...  ЧТО И КАК ПИСАЛИ О МОДЕ В ЖУРНАЛАХ НАЧАЛА XX ВЕКА Первый номер журнала «Аполлон» за 1909 г. начинался, по сути, с программного заявления редакции журнала...  Что вызывает тренды на фондовых и товарных рынках Объяснение теории грузового поезда Первые 17 лет моих рыночных исследований сводились к попыткам вычислить, когда этот...  ЧТО ТАКОЕ УВЕРЕННОЕ ПОВЕДЕНИЕ В МЕЖЛИЧНОСТНЫХ ОТНОШЕНИЯХ? Исторически существует три основных модели различий, существующих между... Не нашли то, что искали? Воспользуйтесь поиском гугл на сайте:
|